در ادامه پست قبلی

که گفتم خودمو باور دارم

بله من خودمو باور دارم 

ولی خیلی فکر کردم خیلیییییییی

و به دلائل فراوانی میخوام رویای قشنگمو بذارم کنار 

 

 

+ حس میکنم یک دختر محجبه با اعتقادات خاص خودش هیچ جایگاهی تو محیط های هنری نداره

نه این که این دختر بی ارزش باشه.نه!

متاسفانه اون ها از قواعد و اصول خاصی پیروی نمیکنن .. بالاخره دو تا برنامه رفتم خودم با چشم های خودم دیدم.

حتی اگر من خوبی خودم رو حفظ کنم و دیگران برام اهمیت نداشته باشن ..اما برای اون ها هم سخته یکی مثل من همکارشون بشه

حس میکنم  در شاءن من نیست.

و همچنین کار درستی نیست من خودمو در معرض دید همه قرار بدم ....در معرض نمایش!

و دلائل فراوان دیگه .. پارتی و راه سخت رسیدن و .....................!

 

یادتون باشه من هر وقت  از جلوی ساختمان صداوسیما رد میشدم قلبم تند تند میزد :اینقدر که دوستش داشتم

بگذریم . ..

ولی هنوز سو سوی امیدی هست که : اگر روزی روزگاری یک گروه برنامه سازی حرفه ای و معتقد تشکیل بشه ..

شاید اون موقع افتخار دادم در زمینه فرهنگی و هنرهای تجسمی همکاری کنم.قلمم هم بدک نیست والا

ولی فکر میکنم افرادی با عقاید و علایق من وجود داشته باشه .. دین و هنر در کنار هم !!!

 

این پروند هم بسته شد . دیگه سعی میکنم زیاد بهش فکر نکنم!شاید فراموش بشه!